Autotrip Maart 2017 totaal 4400 km

Autotrip Maart 2017 totaal 4400 km
De eerste dag ging via de Sir Lowry’s Pass hier in Somerset West, waar een week eerder een flinke brand had gewoed, via Caledon en Swellendam naar Graaff-Reinet. Vanaf Swellendam was het nieuw voor ons, door een geweldige mooie natuurgebied met veel passen en bergketens. Helaas was de Tradowspass voor 80% verbrand een week eerder, toen de pass was afgesloten. Alles bij elkaar toch nog wel een geweldig mooi gebied om door heen te rijden ook als was er nu zoveel verbrand. Het moet voorheen echter bijzonder mooi geweest zijn, vooral de speciale begroeiing die daar te zien is. Onderweg kom je van alles tegen van leuke kleine plaatsjes met restaurantjes die er zo apart uitzien en tevens als museumpje dienen. Erg vriendelijke mensen die van alles met veel enthousiasme vertellen. Dan opeens een vrachtwagen met stenen die totaal uitgebrand is doordat bij het dalen uit de bergen de remmen te heet zijn geworden.
De Huisrivierpass was iets minder spectaculair, maar ook hier was het weer zeker de moeite waard om door heen te rijden. Daar wij via Oudshoorn reden was het niet bepaald vreemd dat we heel wat struisvogels tegen kwamen, dit gebied staat er om bekend. Je ziet ze ook op andere plaatsen in het land, maar hier zie je ze met honderden tegelijk.
Bij Graaff-Reinet hebben wij overnacht en de volgende dag hebben wij hier het nationaal park Kamdeboo bezocht.
Toch eerst even een stop gemaakt bij de Nqweba Dam. Deze stond eerder bekend onder de naam Vanryneveld's Pass Dam. De dam bevindt zich in de Sondags River bij Graaff- Reinet. Het is een indrukwekkend bouwwerk dat sinds 1925 in gebruik is. De muur die het water tegenhoudt is 46 meter hoog en 357 meter lang. Een indrukwekkend mooi gezicht hoe dit gemaakt is in het verleden.
Het Nationaalpark Kamdeboo is een natuurreservaat wat gelegen is in de Eastern Cape, grotendeels ligt het rondom de stad Graaff-Reinet. Het is een onderdeel van de Karoo en een heeft een zeer speciale natuur. Vooral de Valley of Desolation met zijn ruige rotspunten omlijsten het zicht op de eindeloze vlakte van de Karoo beneden. Er zijn verschillende wandelingen te maken over leuke rotsachtige paden, o.a. de Crag Lizard trail. Deze begint vanaf de Valley parkeerplaats en voert je in 45 minuten (1,5 km) langs de mooiste uitzichtpunten. Wij hebben deze mooie wandeling gedaan om al dit moois te aanschouwen. Wat kleinere diersoorten hier gezien, een ervan waren de vervet aapjes. (Aapjes met de blauwe balletjes) Vandaar uit ging de reis door via de Naudes pass ook weer een erg mooie pass om door heen te rijden en langs gravelwegen naar Bethulie.
Onderweg (streekgebonden) kom je natuurlijk van alles tegen van natuur schoon tot en met dieren: bokjes, valken, allerlei soorten vogels, impala’s, (angora) schapen, slang, zebra’s, kraanvogels, klipdasjes, bavianen, redelijk grote leguaan, schildpadden en 2 jonge wilde honden (moeder was doodgereden en een van deze twee bleef maar voor de auto uitlopen en wist niet wat te doen)
En zoals gewoonlijk kom je dan wel eens voor verrassingen te staan. Er zijn gravelwegen bij waar je elke keer van het ene hek naar het andere hek moet rijden om deze te openen en of te sluiten. Zo vonden wij een hele kudde koeien op ons pad, die eigenlijk niet zoveel zin hadden om zich te verplaatsen. Dus jullie snappen het al, Maria heeft haar best moeten doen om de weg vrij te maken. Later op de dag wilde wij een verkorte doorsteek maken naar de grote weg, helaas hadden wij de pech dat er bij het 6de hek een hangslot was bevestigd wat inhield dat wij weer terug konden om een andere weg te nemen. Volgens de route beschrijving was deze weg wel open voor vervoer, maar de praktijk pakte anders uit. De rit is zeker de moeit waard geweest, alleen nu waren wat later op de plaats van bestemming.
Eind bestemming was Bethulie waar de Gariepdam ligt, dit is een stuwdam gelegen in de oranjerivier. De wal van de dam is 88 meter hoog en heeft een lengte van 914 meter, wanneer de dam vol is beslaat het een oppervlakte van 374km2 en is daarmee het grootste van Zuid-Afrika. Bij de dam wordt elektriciteit opgewekt door vier turbines van elk 90MW.
Hier hebben wij de nacht door gebracht in “Hotel Royal”als enige gasten die nacht, dit hotel is in het bezit van een Engelsman die er 120.000 boeken en bijna evenredig zoveel LP’s heeft staan. Een indrukwekkend gezicht al die platen en boeken overal langs de wanden in het hotel.
De volgende dag begon onze rit via Aliwal North, naar Lady Grey door de Joubert Pass (2260 m hoog) vervolgens naar Barkley Oost (waar vrienden van ons hebben gewoond) en een klein idyllisch dorpje Rhodes. Werkelijk of dat de tijd heeft stil gestaan, de bouwstijl van de huizen, de rust, natuur en het kleinschalige ervan. Heerlijk nog wat gedronken bij een oudere dame die zich nogal met klei bezig hield. Vandaar uit moest de reis voortgezet worden via een niet al te best pad (bleek achteraf) maar geweldige uitzichten, ravijnen en bergketens naar 2500 m hoogte waar een geweldige Lodge stond. Een eerste klas Lodge wat eten en slaapgelegenheid betreft. Het was er wel kouder dan wij gewend waren 21 gr, maar een heerlijk haardvuur in je slaapkamer maakt alles goed toch. Hier ligt in de winter een flink pak sneeuw, maar de rit met een auto er naar toe lijkt ons niet verantwoord als je naar de weg kijkt.
Na deze verwennerij ging de volgende dag de reis via de andere kant door naar lager gelegen delen van de Drakensbergen. Deze rit was wat natuur betreft erg mooi, maar de weg was nog minder als de opgaande weg terwijl dit niet aangegeven was toen wij informatie zochten.
Eind bestemming was deze dag een Kwaggashoek Game Ranche bij Geluksburg in de buurt, en via goed bereidbare gravel-en asfalt wegen was deze rit ook weer een mooie tocht. Zeker als je in de buurt bij Drakensbergen in de buurt komt, de natuur is dan zo mooi, bergketens, dalen en vergezichten. Akkerbouw, veel bosbouw en veeteelt wisselt dan elkaar regelmatig af.
Bij sommige gravelwegen zagen en reden wij via een bloemenhaag door de natuur.
Wij konden goed zien dat er overal voldoende regen was gevallen en daardoor was de natuur groen en fleurig voor de tijd van het jaar. Overal waar we kwamen bevestigde de mensen dit ook en ze waren er maar wat blij mee.
Na de overnachting in de Kwaggashoek Game Ranche ging onze reis deze dag via hoofdzakelijk asfaltwegen naar Brits, waar wij vier dagen zouden verblijven bij vrienden van ons. Bert heeft hier een aantal dagen wat advies werk gedaan bij twee bedrijven.
Helaas net voor wij arriveerden bij onze vrienden hadden wij een lekke band. Bleek een spijker in te zitten, volgende dag gemaakt en dan denk je geen probleem meer. Nu nee hoor, een dag later weer alarm zelfde band lek. Bleek het ventiel niet goed of beschadigd te zijn. Nieuw ventiel probleem opgelost denk je dan, maar nee hoor, weer niet.
Op vrijdag ging onze tocht naar huis via een overnachting in een klein plaatsje Richmond in het midden van de Karoo, wij waren nog geen half uur onderweg of weer de zelfde band gaf alarm. De band liep langzaam leeg via het ventiel, en aangezien men hier geen bandenspecialisten hebt waar je zo binnen kan stappen werd het gewoon bij een benzine station elke 6 uur of zo wat bij vullen. Tankstations zijn hier ook niet zo druk bezaaid langs de snelwegen, dus dat is even goed nadenken in hoeveel tijd je weer een volgend tankstation hebt. Gelukkig geeft onze Tomtom dat keurig aan.
Het eerste stuk van deze rit was nieuw, dus weer veel nieuwe dingen gezien, het tweede stuk was bekend terrein, maar je ziet toch elke keer weer wat anders. Een groot gedeelte van de weg die ze vorige keer waren vernieuwen was al af en men was alweer bezig aan het volgende stuk. Hier leggen ze gewoon een nieuwe weg ernaast over een lengte van ruim 50 km. Hoe verder wij naar het zuiden reden de Karoo in hoe droger het werd.
In Richmond was het in de ochtend koud 11 gr, dus dat was even bibberen voor ons. Nu begrijp je dat het hoogte verschil veel invloed heeft op de temperatuur wat dan ook weer een gegeven is waar je aan moet denken. In deze omgeving zie je veel paardenfokkerijen en merinosschapenboerderijen.

We hebben weer erg veel gezien, beleefd en genoten van deze rit door heel wat provincies van Zuid-Afrika: Western Cape, Eastern Cape, Free state, KwaZulu- Natal, Gauteng, North West, Freestate, North Cape en Western Cape.

Natuur was overweldigend mooi over, langs en door bergketens, waterdammen, ravijnen en passen en de vriendelijkheid van de mensen.
De eet/drinkgelegenheden onderweg en BB waren ook weer leuk en sommige heel bijzonder deze keer, maar elke keer zitten er wel weer aparte dingen bij. Dit land blijft je verbazen wat dit betreft, je moet er toevallig tegen aanlopen want de keuze is reuze.

De reporter