Autotrip April 2017 totaal 2500 km
Door: De reporter
Blijf op de hoogte en volg Maria
24 April 2017 | Zuid-Afrika, Somerset West
Prins Albert is een plaatsje waar wij ruim 5 jaar geleden ook eens zijn geweest, het ligt in de provincie West-Kaap en in het district van Centraal Karoo.
Daar zij hun nieuwe bush trailer wilde uitproberen en wij weleens wat meer wilde weten over het kamperen in Zuid-Afrika, heeft tot deze trip geleid. Ook was dit een mooi excuus om ook eens wat andere wegen te berijden, plaatsen aan te doen, veel zien en wat te leren over het kampeerleven hier. Op campgrounds hier kan je soms ook een slaapplaats (bed) bespreken, hier hebben wij gebruik van gemaakt daar wij geen tent of zo hebben. Onze eerste plek was een campground op een kleiner game park bij Prins Albert, de Oudekloof Farm waar een Guest House op staat uit 1889.
Oudekloof Guest House is gelegen in het Prins Albert Game Park. De hoeve is omgeven door fruitbomen, en het ligt op slechts 6 km ten oosten van het plaatsje Prins Albert, met het Swartberg-gebergte als achtergrond.
De fruitbomen zagen er echter niet al te best uit, dood door brand of droogte, het juiste verhaal zijn we niet echt te weten gekomen.
Daar wij de enige gasten waren, was de campground voor Marian en Wim en hadden wij het complete huis tot onze beschikking. Marian en Wim waren een dag eerder aangekomen en hadden in de ochtend al het park rond gereden en hadden veel kleinere diersoorten gezien. Wij zagen wat springbokken bij binnenkomst en een grote schildpad die langs kwam. Een geweldige plek midden in de natuur, waar aan alles is gedacht om te kamperen.
Na een heerlijke Zuid-Afrikaanse braai, lekkere nachtrust, een ontbijt in de buitenlucht kon de tweede dag beginnen. Via de Swartberg Pass wilden wij onze tocht voortzetten, maar helaas was er een paar weken eerder zoveel regen gevallen dat de pas afgesloten was vanwege een beschadigde weg. Aanpassing van ons reisschema was dus een vereiste. Een kleine 150 km omrijden was het gevolg.
Via de Prins Albert Valley en de Meiringspoort even voorbij Klaarstroom, waar men nog van alles aan het opruimen was van de grote hoeveelheid water die van alles meegesleurd had, zijn wij naar Oudtshoorn gereden naar The Old Mill Guesthouse.
De Meiringspoort is een bergpas waar een deel van de nationale N12-autoweg tussen de plaatsjes De Rust en Klaarstoom loopt, deze is 16 km lang en loopt op 680 m boven de zeespiegel door deze natuurlijke kloof in de Swartberge. Deze pas staat bekend om de bijzondere plooien in het tafelbergzandsteen aan weerskanten van de weg. Foto’s zijn mooi, maar in het echt is het nog veel spectaculairder.
Een geweldige mooie rit om te doen, vijf jaar geleden hebben wij beide ritten ook gedaan over de pas en deze weg, het blijft een mooi gezicht elke keer weer.
The Old Mill Guesthouse ligt 13 km buiten Oudshoorn aan de kant waar wij oorspronkelijk de Swartberg Pass uit zouden komen. Hier hebben wij de bush trailer afgekoppeld en zijn wij met beide auto’s doorgereden door de Gamkaskloof naar “De Hel”.
“De Hel “is een onderdeel van de Gamkaskloof, een vallei omsloten door rotsen waar net voldoende plaats is voor de rivier. Momenteel was de rivier droog, op een enkel stukje na waar wij door heen moesten rijden om onze weg te volgen. De kloof is bereikbaar vanuit de Swartbergpas die tussen Oudtshoorn en Prins Albert loopt. Een rit over 58 km gravelpad leidt naar Gamkaskloof, een 16 km lange kloof.
Dit was de sport van de heren om ook op een dergelijk weg eens echt uit de voeten te kunnen met een 4x4 auto. Het eind doel was wat ze de “De Hel” noemen, en wij kunnen begrijpen wat ze daar mee bedoelen. Een geweldige rit; de weg kronkelt en de afgronden zijn soms angstwekkend diep en dichtbij. Maar de tocht was ook indrukwekkend, met prachtige vergezichten, rotsen die langszij oprijzen, de kleuren van de zon op de stenen rotswanden en tussendoor de uitgebloeide protea velden.
Het eindpunt is in een vallei, waar wanneer het zomer is je beslist niet moet zijn, echt “De Hel“ zo warm.
Een zeer bijzonder diner in het restaurant The Old Mill bij onze overnachting was een mooie afsluiting van een geweldige dag. In deze Lodge hadden we voor beide koppels een overnachting en ontbijt geboekt.
Op dag drie was onze volgende rit weer via de Meiringspoort en een tussenstop bij de waterval naar Kaalstroom. Vandaar via een binnendoor weg (gravelpad) naar Willowmore. Deze weg was 94 km lang door een erg mooi gebied, en zo goed berijdbaar dat het net asfalt leek. Waar kom je zoiets tegen, meest opmerkelijke was dat op de gehele weg van 94 km niet één auto zijn tegengekomen! Het enige wat je dan ziet is het veranderen van het landschap, kleinere wilde dieren en ons zelf daar midden in. Elke keer weer blijft het je verbazen wat je ziet en tegen komt.
Vandaar uit zijn wij doorgereden naar onze kampeerplaats in de Baviaanskloof; Doringkloof Bush camp, wij in een klein huisje en Marian en Wim in hun bush trailer. Hier hadden wij twee overnachtingen geboekt.
Op deze camground hebben we ook een eerste flinke regenbui meegemaakt, gelukkig waren we net klaar met eten. Maar het was weer eens een andere ervaring, en zeker als de buren staan modderen om hun tenten op te zetten. Wij hebben er met verbazing en veel plezier naar gekeken. Van 27 april tot en met 1 mei hebben veel mensen een lang weekend en ze trekken er vaak op uit naar dit soort plekken.
Hier staat ook het schoonste politie bureau van Zuid-Afrika, en dan te bedenken dat er maar heel weinig mensen hier permanent wonen!!
Dag vier starten met dat een Vervet aap met het ontbijt brood aan de haal ging, Bert kon een gedeelte nog redden maar dat hebben we toch maar niet opgegeten. Die dag zijn wij met beide auto’s door de Baviaanskloof Wilderness Area gereden van de ingang naar het eindpunt en weer terug.
De mooiste route die dwars door het gebied leidt (de R322), is slechts gedeeltelijk met een normale auto te berijden. Vanaf de gate van het natuurpark is weg alleen nog begaanbaar voor auto’s die hoger op de wielen staan en 4x4 aangedreven kunnen worden . Het is dus ook verplicht een 4x4 auto te hebben anders gaat de rit niet door. De weg is zeer slecht, een gemiddelde snelheid van 20 km/uur is het maximale. Soms gaat deze door rivierbeddingen en moet je riviertjes doorrijden. Staat het water te hoog vanwege regenval, dan is het einde rit.
Wees erop voorbereid dat de weg soms helemaal weggeslagen is door regenval . De Baviaanskloof is een smalle vallei, iets minder dan 100 kilometer lang, begrensd door twee bergketens: de Baviaanskloof Mountains in het noorden en de Kouga bergen aan de zuidkant.
De heuvels zijn begroeid met dichte plantengroei en bloemen als aronskelken (callas) en aloë vera. De weg volgt het spoor van de Baviaanskloofrivier die hier en daar door nauwe kloven laat gaan. Het lijkt alsof de tijd in deze kloof heeft stilgestaan. Slechts hier en daar tref je een klein dorpje - meestal niet meer dan een winkel en misschien een kerk of benzinestation. De dorpjes voorzien de locale boeren van hun dagelijkse benodigdheden. Talrijk zijn wel de bavianen waar de bergen en de kloof zijn naar zijn vernoemd. Het is een geweldige spectaculaire auto tocht geweest die ruim 6 uur in beslag heeft genomen, maar zeker een autotrip die je eens een keer mee moet maken. Zeker wanneer je wat tegenliggers moet passeren op hele smalle gravelwegen langs ravijnen. De temperatuur was aangenaam 29.5 gr, maar voelde toch wat koeler aan.
Die zelfde avond hadden we weer een flinke regenbui en ook weer deze keer waren we net klaar met eten. Een Zuid-Afrikaanse braai is hier dan dagelijkse kost, en dat doen ze dan ook met zijn allen op de camp ground. Een waar feest festijn en zeker als er zoveel mensen allemaal op lang weekend zijn. Voor velen was het een kort nachtje deze keer, door toedoen van wat andere camp ground gasten. Hele families, kennissen en vrienden ontmoeten zo elkaar hier van uit verschillende plaatsen of provincies. Voor een echte Zuid-Afrikaan is dit dan ook een normaal evenement en ontmoeting gelegenheid.
Dag vier was de bedoeling om door de kloof naar Jeffereysbay te rijden, maar daar wij de weg nu twee keer hadden gereden zijn we via Uniondale en later over de R 62 via Haarlem en Joubertina naar Jeffereysbay gereden.
Je komt dan door het Sarah Baardman district, dit is een jonge Khoi-vrouw geweest, met uitzonderlijke vetophoping in het achterwerk!!
Langs de R62 liggen veel grote appelfarms, die bijna allemaal op contractbasis werken. Wij hebben tijdens de koffiestop een fruitteler gesproken die daar woonde en ons e.e.a. uitlegde hoe ze werkten, helaas geen appels meegenomen anders hadden wij 13 km terug moeten rijden. Deze heer bood ze trouwens wel gratis aan na ons gesprek.
Weer een mooie en variërende autorit met de vele verschillende landschappen, vergezichten en wat er verder aan opmerkelijke dingen voorbij komt.
Na een heerlijke afkick middag/avond aan zee in Jeffereysbay was onze laatste nacht aangebroken in een heel mooie accommodatie.
Op dag vijf zijn wij ieder ons weg gegaan, wij via Knysna, George en Swellendam naar Somerset West, ruim 600 km. Onderweg werden wij nog even verrast door rondvliegend verhuis artikel, het leek een kussen of zitting van een stoel die ons tegemoet kwam gevlogen van een tegenligger die aan het verhuizen was. Gelukkig kon Bert het omzeilen voor het onze auto raakte.
Marian en Wim zijn naar Bloemfontein gereden waar zij hun laatste overnachting hadden, om op zondag in Brits te arriveren wat ruim 1200 km was.
Het is een geweldige autotrip geweest, veel gezien aan natuurschoon, veel dieren, vooral struisvogels (Oudtshoorn), bavianen(Baviaanskloof), vervet aapjes,kamelen, springbokjes, (angora)schapen, dikdiks en allerlei soorten vogels.
Wat het eten betreft, weer een paar culinaire hoogstandjes gegeten in aparte restaurants, en natuurlijke de echte Zuid-Afrikaanse braai.
De twee kloven die we doorgereden zijn waren deze keer wel wat extremer, iets wat de heren en ook de dames geweldig vonden. Al moet ik zeggen dat de dames misschien hier en daar iets meer met de benen bij elkaar hebben gezeten. En zeker als er tegenliggers voorbij moesten.
Als je zelf rijdt wordt het toch iets anders blijkt!!
Veel gelachen en genoten van alles wat we weer gezien en beleefd hebben met zijn vieren.
De reporter.
-
06 Mei 2017 - 12:29
Aaltje:
Geweldig Maria en Bert, wat weer een supermooie rondrit hebben jullie gemaakt! Weer heel veel gezien en beleefd!
Enneh, die aap-ervaring, die je brood weghaalt, herken ik! haha. Brutaler dan in Afrika heb ik ze nog niet gezien..
Wat bedoelde je nu eigenlijk met het 'schoonste' politie-bureau? Geen criminelen in de cellen (;-)) of zag het gebouw er gewoon heel mooi en netjes uit?
nou, in elk geval erg leuk om weer over jullie belevenissen te lezen.
groetjes,
Aaltje -
06 Mei 2017 - 17:33
Jac:
Reis reporter onze complimenten voor het verslag met de mooie fotos
GA ZO DOOR !!! -
07 Mei 2017 - 09:57
Jets:
Wederom een prachtig verslag. Ik zou al die Afrikaanse verslagen in een boek binden en er een uitgever voor zoeken groet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley