Kenia bezoek

Bert is afgelopen week met onze adviseurs en collega uit Kenia zelf met de nieuwe auto naar Kenia gereden, wat op zich zelf wel weer een leuk uitstapje was natuurlijk.
Via een bedrijfsbezoek dat gelegen is aan het Naivasha meer zijn zij doorgereden naar onze farm die bij Embu ligt.
Er was ook een zondag in dit bezoek en de heren hebben van deze dag gebruik gemaakt door een bezoek te brengen aan het Hell’s Gate Nationaal park. Hell's Gate Nationaal Park ligt vlakbij Lake Naivasha. Het is één van de weinige parken waar je mag wandelen of fietsen (normaliter mag je je voertuig niet verlaten). Centraal in het park loopt een diepe kloof. Je treft er ook geisers en rotsformaties aan. De naam Hell's Gate komt van de hoge temperaturen die hier in de middag bereikt kunnen worden. In 2002 zijn hier nog opnames gemaakt voor de film Lara Croft: Tomb Raider II. In het park zijn een aantal bijzonder mooie rotsformaties te zien, maar het hoogte punt is toch de kloof zelf. Onder begeleiding van een parkranger zijn ze daar aanhet eind van de middag doorheen gewandeld, bijna net zo mooi als sommige van kloven die we gezien hebben tijdens ons bezoek aan de national parks in de Verenigde Staten een paar jaar geleden. De foto’s spreken voor zich.
Na het bezoek aan de farm in Kenya is hij in een winkelcentrum in Nairobi even wat boodschappen gaan halen, in de wagen was ruimte genoeg nu natuurlijk.
De rit vanaf de farm in Kenya naar de farm in Tanzania bedraagt ca. 420 km, wat echter niet altijd gaat over mooi geplaveide wegen. Sommig stukken zijn zo slecht dat je er hooguit 20-30 km per uur kunt halen, met het risico van lekke banden en/of een beschadigd onderstel van de auto. Met een gewone personenauto is zo’n rit nauwelijks te doen, sommige gaten in de weg zijn zo groot dat de halve auto erin past.
De bouwwerkzaamheden aan het huis zijn in zoverre af dat alleen het plaatsen van het bladerdak en de zonnewering nog moet plaats vinden.
De afgelopen weken hebben wij toch een aantal natuurlijke openbaringen vanaf ons terras kunnen volgen en dit leverde een aantal zeer mooie plaatjes op waar eigenlijk geen commentaar bij nodig is.
De opgaande zon met zijn enorme roodkleurige lucht was een heel apart gezicht wat wij nog niet eerder hier gezien hadden.
De ondergaande zon net langs de Kilimanjaro was een schouwspel wat elke 5 minuten weer een heel mooi plaatje opleverde, daar bij lag er zoveel sneeuw op de top wat wij ook nog niet gezien hadden.
Elke keer is en blijft de natuur hier je weer verassen en genieten wij er elke keer weer van, het vakantie gevoel blijft bestaan als wij na een dag hard werken op ons eigen terras zitten genieten van dit mooie beeld.
Onze huisgenoten vermaken zich prima samen en zoals gewoonlijk moeten zij nog veel leren.Net als bij alle puppy’s is luisteren niet hun sterkste punt, de komende tijd moet daar hard aan gewerkt worden.


De Reporter