Beijing

China reis zondag 25 september

Ook op zondag was uitslapen er weer niet bij. Rond half negen zijn we vertrokken voor bezoeken aan aan het zomerpaleis en de Chinese muur.

Het zomerpaleis ligt in het noordwesten van Beijing en is oorspronkelijk gebouwd voor de keizer om in de zomer verkoeling te vinden voor de hitte van de stad.
Keizer Qianlong was een kunstliefhebber die in zijn regeringsperiode (1736-1795) het paleis liet aanleggen wat niet alleen een meesterwerk van bouwkunst werd, maar ook de landschapsarchitectuur is meesterlijk. Dit paleis is bekend geworden als het oude zomerpaleis. Dit paleis werd in de tweede opium oorlog verwoest door de Fransen nadat deze eerst alle kunstschatten hadden meegeroofd.

Hierop bouwde de Qingdynastie een nieuw paleis in diezelfde omgeving. Keizerin Cixi liet hier in 1888 een tuin aan (Tuin van de verfijnde Harmonie) Dit was een kostbare aangelegenheid, zeker omdat de tuin gefinancierd werd met geld dat bedoeld was om een vloot te bouwen.
De belangrijkste elementen in deze, maar ook in iedere andere chinese tuin, zijn water en bergen. Het Kunmingmeer bevat 75% van de totale oppervlakte van het hele tuincomplex en is door de chinezen met de hand uitgegraven. Het zand vormt de Heuvel van het Lange Leven welke aan de buitenrand van de tuin ligt.

Cixi was van oorsprong een concubine met zeer weinig aanzien. Zij had echter de brutaliteit om na de dood van de keizer zichzelf op de drakentroon te installeren en daar is zij vervolgens gedurende 50 jaar niet meer vanaf gekregen. In haar regeringsperiode voerde ze een hard en gewetenloos bewind. Ze heeft zich tot het eind van haar leven met hofzaken bemoeid, ook nadat zij haar jonge neef Puyi op de troon had gezet en zij zelf al teruggetrokken leefde in het zomerpaleis. Haar neef heeft ca. 10 jaar gevangen gezeten in het zomerpaleis, vanwaar hij zogenaamd het keizerrijk reageerde. In werkelijkheid was het Cixi die aan de touwtjes trok.

Nadat we door het park zijn heengewandeld zijn we met een drakenboot het kunstmatig aangelegde meer overgevaren en hebben we de tuin verlaten om te gaan lunchen.

Na de lunch zijn we richting de chinese muur bij Mutianyu vertrokken voor een rit van een kleine 2 uur. Sinds 1988 is het gedeelte bij Mutianyu te bezichtigen, op 70 km. ten noordoosten van de hoofdstad. Dit gedeelte stamt uit de 6e eeuw, en is ten tijde van de Ming gerestaureerd.

De Chinese Muur loopt van de zee, bij Shanhaiguan in de oostelijke provincie Hebei, tot aan Jiayuguan in Gobiwoestijn, in de westelijke provincie Gansu.
Net als Rome is de Muur niet op één dag gebouwd. De oudste muur dateert van de 7e eeuw v.Chr., in de periode die bekend staat als de 'Lente en Herfst Periode'. De laatste hand aan de muur werd gelegd rond 1500 n. Chr, ten tijde van de Ming-dynastie.
Hoe lang de Muur is, is niet precies vast te stellen. In China staat hij bekend als de 'Muur van 10.000 Li'. 1 Li is 500 meter; 5000 kilometer lengte dus.
De Muur is echter niet een aaneengesloten bouwwerk zoals velen denken, op vele plaatsen in noord-China zijn fragmenten in het landschap te vinden.
De Muur werd gebouwd om de diverse Chinese staten te beschermen tegen invallen van nomadische ruitervolkeren uit het noorden en bestond voornamelijk uit een hoge aarden wal. Het was China's Eerste Keizer, Qin Shi Huangdi, die rond 221 v.Chr. opdracht gaf de diverse gedeelten Muur met elkaar te verbinden om zijn nieuw gevormde rijk beter te kunnen beschermen.
Tijdens de Ming-dynastie (1368-1644) vonden de laatste grote uitbreidingen plaats. Bovendien werd de Muur niet meer opgetrokken uit gestampte aarde, maar uit bakstenen. Op vaste afstanden in de Muur werden wachttorens gebouwd, meer dan 1300 stuks in totaal.
De gemiddelde afmetingen van de Muur zijn: een hoogte van 7-8 meter, een dikte van 6,5 meter aan de basis en meer dan 5 meter bovenop.

Met de kabelbaan zijn we naar boven gegaan, daar de muur bovenop de heuvels (bergen) ligt en naar boven lopen wel een erg zware opdracht geweest zou zijn. Voordat je bij het kabelbaan station bent moet je je eerst door honderden soort marktkraampjes heen worstelen met allemaal chinezen die iets aan je willen verkopen.

Boven op de muur is het uitzicht fantastisch. Je ziet de muur kronkelend in de verte verdwijnen over de heuvels en links en rechts de bergen. Jammer genoeg was het niet goed helder waardoor echt verre blikken niet mogelijk waren.
Het is moeilijk te beschrijven, maar hopenlijk geven de foto's een beetje een beeld voor de thuisblijvers.

Op weg naar beneden moesten we dus weer langs die "winkeltjes", weersta dan maar eens de verleiding, en dus werd er weer flink ingekocht door de diverse reisgenoten.

Op de terugweg naar de stad is nog een bezoek aan de bekende Grayline pottemakerij gebracht, waar men het proces laat zien stap voor stap waar handmatig koperenpotten gemaakt worden met alle versieringen, inkleuringen en bewerking tot een prachtig eind product.

Na terugkomst in Beijing zijn we regelrecht naar het beroemdste Pekingeend restaurant van de stad gereden, restaurant Quanjude. Dit restaurant schijnt de beste manier van Pekingeend bereiden te hebben, en dus hebben we ons dit ook maar een keer laten serveren.
Eendevlees smaakt prima, zeker zoals het daar wordt klaargemaakt, heerlijk mals zonder rare bijsmaken zoals je dit wel eens in Nederland meemaakt. De vel is wel wat aan de vette kant, dus die bleef voornamelijk liggen, terwijl de chinezen dit dus weer een lekkernij vinden.

Een lange dag dus weer met een geweldig bezoek aan de "Muur".

De reizende reporter.

Uitgebreid verslag en foto's beschikbaar op www.xs4all.nl/~bku